İ'lem Eyyühel-Aziz! Senin önünde çok korkunç büyük mes'eleler vardır ki, insanı ihtiyata, ihtimama mecbur eder.
Birisi: Ölümdür ki, insanı dünyadan ve bütün sevgililerinden ayıran bir ayrılmaktır.
İkincisi: Dehşetli korkulu ebed memleketine yolculuktur.
Üçüncüsü:
Ömür az,
sefer uzun,
yol tedariki yok,
kuvvet ve kudret yok,
acz-i mutlak gibi elîm elemlere maruz kalmaktır.
Öyle ise, bu gaflet ü nisyan nedir?
Devekuşu gibi başını nisyan kumuna sokar, gözüne gaflet gözlüğünü takarsın ki
Allah seni görmesin.
Veya sen Onu görmeyesin.
Ne vakte kadar zâilat-ı fâniyeye ihtimam ve bâkiyat-ı daimeden tegafül edeceksin?
(Mesnevi-i Nuriye - 214)
2 yorum:
Bakiye giden yol faniden geçiyor..
Ama ben bihaberim..):
dua edin..
Yorum Gönder