Bir saat müşahadesi Ehl-i Cennet'e, Cennet'i unutturan nasıl bir güzelliktir.

Evet koca Cennet bütün hüsn ü cemaliyle bir cilvesi bulunan
ve bir saat müşahedesi ehl-i Cennet'e, Cennet'i unutturan bir cemal-i sermedî, elbette nihayeti
ve şebihi
ve naziri
ve misli olamaz.
Malûmdur ki; herşeyin hüsnü, kendine göredir, hem binler tarzda bulunur
ve nevilerin ihtilafı gibi güzellikleri de ayrı ayrıdır.
Meselâ; göz ile hissedilen bir güzellik, kulak ile hissedilen bir hüsün bir olmaması
ve akıl ile fehmedilen bir hüsn-ü aklî, ağız ile zevkedilen bir hüsn-ü taam bir olmadığı gibi..
kalb, ruh vesair zahirî
ve bâtınî duyguların istihsan ettikleri
ve güzel hissettikleri güzellikler, onların ihtilafı gibi muhteliftir.
Meselâ: İmanın güzelliği
ve hakikatın güzelliği
ve nurun hüsnü
ve çiçeğin hüsnü
ve ruhun cemali
ve suretin cemali
ve şefkatin güzelliği
ve adaletin güzelliği
ve merhametin hüsnü
ve hikmetin hüsnü
ayrı ayrı oldukları gibi,
Cemil-i Zülcelal'in nihayet derecede güzel olan esma-i hüsnasının güzellikleri dahi ayrı ayrı olduğundan,
mevcudatta bulunan hüsünler ayrı ayrı düşmüş.

Eğer Cemil-i Zülcelal'in esmasındaki hüsünlerin mevcudat âyinelerinde bir cilvesini müşahede etmek istersen, zeminin yüzünü bir küçük bahçe gibi temaşa edecek bir geniş, hayalî göz ile bak

ve hem bil ki: Rahmaniyet, rahîmiyet, hakîmiyet, âdiliyet gibi tabirler, Cenab-ı Hakk'ın hem isim, hem fiil, hem sıfat, hem şe'nlerine işaret ederler.
(Şualar - 77)

Çay tiryakileri kardeşin blogunda gördüğüm bir yazı
'' Uyku girmez gözüne yâri güzel olanın '' dikkatimi çekti.

Sonra düşündüm nasılda uyuyorum geceleri dedim aşk-ı mecaziden aşk-ı hakikiye geçememişim eyvah bana!Sonra yunus emre abinin sözleri aklıma geldi demiş;

Aşkın aldı benden beni
Bana seni gerek seni
Ben yanarım dünü günü
Bana seni gerek seni

ta o zamanlar işin sırrını çözmüş biz halen yaya gidiyoruz.


Fıtratımdaki aşk-ı mecazî,
bu hale karşı şiddetli galeyan ve isyan ettiği zamanda bir medar-ı teselli bulmak için yine bu Âyet-i Hasbiyeye müracaat ettim.
Dedi: "Beni oku ve dikkatle manama bak!" Ben de Sure-i Nur'daki اَللَّهُ نُورُ السَّمَوَاتِ وَاْلاَرْضِ ilâ âhir... âyetinin

rasathanesine girip imanın dûrbîniyle bu Âyet-i Hasbiye'nin en uzak tabakalarına
ve şuur-u imanî hurdebîni ile en ince esrarına baktım, gördüm:
Nasılki âyineler, şişeler, şeffaf şeyler, hattâ kabarcıklar;
Güneş ziyasının gizli
ve çeşit çeşit cemalini
ve o ziyanın elvan-ı seb'a denilen yedi renginin mütenevvi güzelliklerini gösteriyorlar
ve teceddüd
ve taharrükleriyle
ve ayrı ayrı kabiliyetleriyle
ve inkisaratlarıyla o cemal
ve o güzellikleri tazeleştiriyorlar
ve inkisaratlarıyla Güneş'in ve ziyasının
ve elvan-ı seb'asının gizli güzelliklerini güzel izhar ediyorlar.
Aynen öyle de: Şems-i Ezel ve Ebed olan Cemil-i Zülcelal'in cemal-i kudsîsine ve nihayetsiz güzel esma-i hüsnasının sermedî güzelliklerine âyinedarlık edip cilvelerinin tazelenmesi için bu güzel masnu'lar, bu tatlı mahluklar, bu cemalli mevcudat, hiç durmayarak gelip gidiyorlar;
kendilerinde görünen güzellikler ve cemaller,
kendilerinin malı olmadığını,
belki tezahür etmek isteyen sermedî
ve mukaddes bir cemalin
ve daimî tecelli eden
ve görünmek isteyen mücerred
ve münezzeh bir hüsnün işaretleri
ve alâmetleri
ve lem'aları
ve cilveleri olduğunun pek çok kuvvetli delilleri Risale-i Nur'da tafsilen izah edilmiş.
(Lem'alar - 257)


Böyle sermedi bir güzelliğe lakayd kalmak, dünyayı tercih etmek......Yorumsuz kalmak...